230

dziadek Roberta mówi, że to co dobre pamięta się dobrze, ale to co złe pamięta się jeszcze lepiej.
napisać by można książkę z dziadkowych wojennych opowieści, z pobytu w Kazachstanie, każde nazwisko i imię, ale dziadek uważa, że ma słabą pamięć, a ja chłonę jego słowa jak gąbka, bo lubię słuchać. babcia uważa, że lepiej nie mógł trafić, Robert oczywiście.
i tak żyjemy, wspólnie. dopiero początek