261


jeśli coś nam nie odpowiada, trzeba się nad tym zastanowić i wybrać dla nas samych najlepsze z rozwiązań. bo co, potem życie nam minie, siły, energia, błędów już tyle popełnić nie będzie można. a teraz? na tym chyba polega młodość, na zdobywaniu świata, przez próby, błędy i końcowe zdobycie tego o czym marzymy. ja niestety albo stety mam marzenia zbyt ogromne, jak na moją powierzchnię, ale jestem dzielna i śmieję się sama z siebie. słucham bon ivera i czuję się jak koniec lata, patrząc na padający śnieg za oknem.

260

nie ma mnie tu, jestem gdzieś w moich wyobrażeniach, zagubiona. droga do mnie, jest dla mnie najdłuższą do przebycia.

259


marnuje się

258


wszystko na co teraz patrzę wydaje mi się płytkie. jestem zmęczona. muszę zacząć pisać, wtedy mi przejdzie. tęsknię i oby to nie było tym, na co wskazuje.

257


bardzo lubię to miejsce, bo to Nasze początki i końce czegoś, czego być nie miało. czasem za tym tęsknię, za zapachem czasu w którym byliśmy początkiem. w którym pierwszy raz piłam przy Tobie kawę z syropem kokosowym, a Ty śmiałeś się z moich żartów. pierwszej wspólnej nocy, której zasnęłam na drugim końcu łóżka i tej drugiej, której zasnęłam pierwszy raz przy Tobie. zapachu wina i marihuany. późnych poranków, głośnego śmiechu nad ranem, doskonałego rozumienia się. Twojego patrzenia na mnie, jeszcze nie z całkowitą miłością, ale z podziwem. pierwszej kłótni. pierwszego dotyku w słonecznym pociągu. spania na Twoich kolanach. pierwszego pocałunku. obiadów w otoczeniu gór wraz ze słońcem. rozmów o tym, że nie możemy być Razem, bo na pewno się zranimy i tak jak jest teraz będzie lepiej. kolacji przy strumyku. nocnych spacerów. rozstań bez pożegnań z braku czasu. pierwsze łzy w autobusie. ból głowy. szpital. pierwsze uczucie tęsknoty.