196

czas się uporządkować, zdecydować, ponaprawiać

czas mógłby się czasem zatrzymywać, w chwilach utopijnego szczęścia, wypełnienia spokojem 

czas mógłby czasem biec jak szalony, żeby nie móc myśleć i nie czekać, 

ale czymże byłoby to wszystko bez czekania, bez odchodzenia i powrotów, bez krzyków i przekleństw, bez ciężkich oddechów, gdy w płucach brak tlenu, bez łapania za kar i delikatnych chwytów maleńkich dłoni tymi wielkimi, bez cienkich lini łez na zielonych oczach, potem ich strumieni na kościach policzkowych, które przypominają mi te Sherlocka, bez słów, których i tak zbyt mało

czymże byłoby to całe życie bez tego wszystkiego

dzięki temu przynajmniej jest

przynajmniej czujesz, że żyjesz